MUTLU BİR ÇOCUKLUK ONLARINDA HAKKI

Herkese merhaba ☺herkesin bildiği üzere yarın 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı neden bugünden yazdığımı yazıyı okuduğunuzda anlayacaksınız benim bayram dendiğinde aklıma şenlikler eğlenceler şiir okuyan çocuklar gelir  hatırlıyorum küçüklüğümde bende çok heyecanlanırdım o gün annemle stada bayram izlemeye giderdim bir elimde bayrak bir elimde pamuk şekeri heyecanla   ama ne yazık ki tüm çocuklar eşit şartlarda gelmiyor dünyaya bu 23 Nisanda aynı coşku aynı heyecan yok benim içimde etrafımızda ki olaylara şahit oldukça küçücük masum yüreklerin öldüğünü öldürüldüğünü gördükçe çocukluğunu yaşama fırsatı olmadan büyümek zorunda kalan çocuklara tanıklık ettikçe kalmıyor hiçbir coşku içimde.Sizden ricam bu yazımı kesinlikle siyasi veya başka bir şekilde değerlendirmeyin lütfen ben sadece insanım ve söz konusu olanlar

tamamen masum olan çocuklar onların hiçbir şeyden haberi yok hiçbir şeyi savunmuyorlar onlar sadece yokluk yaşıyorlar acı yaşıyorlar bir çocuğun yaşamaması gereken ne varsa hepsini yaşıyorlar kimisi küçücük yaşında çalışmak zorunda kalıyor kimisi anne babasını tanımıyor bile kimisinin küçücük bedeni bu ağır şartları kaldıramıyor bile.Bizler çocuklarımız en iyi eğitimi alsın, en iyi kıyafetleri giysin, tatmadığı bir sebze meyve kalmasın diye çabalarken onlar sadece hayatta kalmaya çalışıyorlar.Bu konuda o kadar hassasım ki evet biliyorum zaten hassas bir konu fakat konu çocuklar onların mağduriyeti onların acısı böyle olunca üzerimde sorumluluk hissediyorum eğer ileride etkili bir eğitimci

olacaksam her daim her yerde bahsetmeliyim bu konulardan normalmiş gibi davranmamalıyım elimden geleni yapmalıyım sizlerde öyle her birey üzerinde sorumluluk hissetmeli bir çocuk kazanabilirsek kar değil mi bizler için etrafınızda çalışan (işçi) çocuklar gördüğünüzde yardıma muhtaç çocukları fark ettiğinizde yakınınızda bulunan bir kuruma (Aile ve sosyal politikalar bakanlığı olabilir, vakıflar, dernekler  olabilir) lütfen bildirin.Son olarak çocuklarımızı da bu konuda bilinçlendirmeliyiz paylaşmayı öğretmeliyiz merhameti aşılamalıyız yardım muhtaç bir arkadaşının neler hissedebileceğini çocuğa anlatmalıyız.Amacımız büyüseler de hala aynı temizlikte aynı saflıkta yani aynı gözle bakabilen çocuklar yetiştirmek olmalı(Bir vakfın tanıtım filminde duymuştum)Okuyan herkese çok teşekkür ederim ☺